Reisverslag Frankrijk en Spanje 2024 (II)
Reisverslag
Frankrijk en Spanje 2024 (II)
In deel I deden we verslag van onze reis door België en Frankrijk naar de Spaanse grens. In dit deel vervolgen we onze reis en maken we een rondreis in Spanje. Dit is de zesde rondreis met onze buscamper in Spanje en we hebben nog steeds veel te ontdekken in dit prachtige imposante land.
Periode: 27 Augustus – 29 September 2024. Afstand : 7.130 km.
Foto reportage
De foto’s van deze reis zijn opgenomen in de regionale series in onze Spanje folder (klik) op SmugMug. Hieronder een kleine selectie van onze foto’s, bedoeld als teaser.
Route
- Vielha – Huesca
- Huesca – Las Bardenas – Arguedas
- Arguedas – Veruela – Belchite
- Molina de Aragón – Terzaga – Checa – Naguera – Albarracín
- Albarracín – Cascade Batida – Cuenca
- Cuenca – Alarcón
- Alarcón – Murcia – Huércal-Overa
- Huércal-Overa – Parque Natural Cabo de Gata – Cabo de Gata
- Gabo de Gata – Nijar – Sierra Alhamilla – Lucainena de las Torres – Padules
- Padules – Alpujarras (Sierra Nevada) – Órgiva
- Órgiva – Loja – Iznájar – Rute – Cabra
- Cabra – Zuheros – Montoro – Medina Azahara (Cordoba)
- Cordoba – Almodóvar del Rio – Palma del Rio – Carmona
- Carmona – Sevilla – Mérida
- Mérida -Parque Nacional de Monfragüe – Plasencia
- Plasencia – Coria – Garrovillas – Mata de Alcántara – Alcántara
- Alcántara – Membrio – Carbajo – Santiago de Alcántara – Herrera de Alcántara – Cedillo – Alcántara
- Alcántara – Brozas – Alburquerque – Valencia de Alcántara – Alcántara
- Alcántara – Plasencia – Salamanca
- Salamanca – Burgos – Bayonne (FR) – Pissos
- Pissos – Bordeaux – Poitiers – Tours – Broglie
- Broglie – Rouen – Zeeland
Kaart van Spanje met fotolocaties
Hoogtepunten van onze reis
Als u op de groene naam boven de paragraaf klikt, wordt u doorverwezen naar de foto’s van de betreffende regio op SmugMug, waarin de foto’s zijn opgenomen.
Las Bardenas Reales is een semi-woestijn natuurgebied, of badlands, van ongeveer 42.000 hectare in het zuidoosten van Navarra. De bodem bestaat uit klei, krijt en zandsteen en zijn geërodeerd door water en wind, waardoor verrassende vormen, canyons, plateaus, tabelvormige structuren en geïsoleerde heuvels, cabezos genaamd, zijn ontstaan. De kloven en plateaus zien er maanachtig uit. Las Bardenas Reales heeft geen stedelijke gebieden, vegetatie is schaars en de vele beken die het gebied doorkruisen hebben een duidelijk seizoensgebonden stroming en blijven het grootste deel van het jaar droog. De laatste jaren is het gebied populairder geworden onder toeristen door de tv-serie Game of Thrones.
We hebben veel gefotografeerd. Het licht met de prachtige wolkenluchten was een bonus voor het fotograferen. Bij de Ermita Virgen de Yugo vonden we een camperplek met een schitterend uitzicht.
Gesticht in 1145 door Don Pedro Atarés, Señor de Borja, was het klooster van Veruela (Koninklijk klooster van Santa María de Veruela ) het allereerste cisterciënzerklooster dat werd gesticht in La Corona de Aragón (Kroon van Aragón). In feite verhuisden de cisterciënzer monniken hierheen in 1171 en de inwijding van de abdij vond plaats in 1248 door de bisschop van Calahorra.
Het klooster is Indrukwekkend groot. Het complex bestaat uit de abdijkerk en een fraaie kloostergang.
Belchite is een stad met een lange geschiedenis, met de eerste nederzettingen die er al in 75 na Christus werden gesticht. Door de eeuwen heen werd het bebouwd met prachtige middeleeuwse kerken en monumenten zoals de boog van San Roque.
Maar alles veranderde met het uitbreken van de burgeroorlog in Spanje (guerra civil) in 1936. Belchite, op de grens tussen de republikeinse staat en de fascistische troepen, werd het toneel van een van de bloedigste en belangrijkste veldslagen van de hele oorlog. De stad was aanvankelijk in handen van het nationalistische leger na de staatsgreep van generaal Francisco Franco, maar werd in 1937 door de rebellen veroverd tijdens een beleg van vijftien dagen dat het dorp bijna verwoestte.
In de Slag bij Belchite werden de huizen aan flarden geschoten, de kerken met de grond gelijkgemaakt en de stedelingen afgeslacht.
Toen Belchite in 1938 werd heroverd door de Spaanse dictator Franco, liet hij het staan als een herinnering aan zijn ontzagwekkende, brute macht en als een waarschuwing voor iedereen die hem probeerde te dwarsbomen. Tegenwoordig is de stad er nog steeds, maar dient ze eerder als een herinnering aan de zinloosheid van geweld en de menselijke offers die gebracht zijn. Hoewel delen van de stad zijn herbouwd en er 1.600 mensen wonen, zijn veel delen ervan nog steeds zoals ze waren tijdens de oorlog.
Hier werd op 30 maart 1746 Francisco Goya y Lucientes geboren. We hebben Goya’s geboortehuis en het Museo de Grabados bezocht. Het museum bezit veel mooie gravures van Goya. Fuendetodos is een lief dorp om door heen te slenteren. Er zijn een paar heel mooie murales te bewonderen.
Molina de Aragón
Het kasteel, wat gezichtsbepalend is voor Molina de Aragón, is de moeite waard om te bezoeken. Het kasteel is in de tiende eeuw gebouwd door de Moren.
Hoog boven de Río Guadalaviar, in een meander, ligt het voormalige Moorse koninkrijk Albarracín.
Albarracín, met zijn pittoreske vestingwerken, kerken en huizen op een hoge rotsachtige kaap uitgehouwen door een lus van de Río Guadalaviar, is een van de mooiste dorpjes van Spanje. De unieke middeleeuwse geschiedenis als een onafhankelijke ministaat, en het verhaal van zijn wederopstanding uit bijna-verlatenheid in de afgelopen 60 jaar, dragen bij aan de fascinatie.
Het meer dan 1000 jaar oude dorp wordt beschermd door vestingmuren, die zich uitstrekken over de omliggende bergen.
We hebben een wandeling gemaakt door de smalle straatjes en op de muur. Het was klimmen en klauteren. De vestingmuren doen denken aan de Chinese muur. Van bovenaf heb je een prachtig uitzicht op het dorp.
Cuenca
Van Albarracín naar Cuenca was een mooie rit door de bergen. Onderweg waren er een paar interessante “stops”:
- Daroca
- Cascade Batida, een kleine maar mooie waterval
- Nacimiento del Rio Tajo
- Ventana del Diablo
Cuenca, de hoofdstad van de provincie Cuenca, in de autonome gemeenschap Castilië-La Mancha ligt op een piramide-achtige heuvel boven de samenvloeiing van de rivieren Júcar en Huécar. Oorspronkelijk het Romeinse Conca, werd de stad in 1177 veroverd op de Moren door Alfonso VIII van Castilië, die er in 1182 een bisschoppelijke zetel van maakte. Het diende in de Middeleeuwen als cultureel en textielcentrum. In de 19e eeuw breidde de stad zich uit naar het nabijgelegen laagland en werd in feite twee steden: de bovenste, oude stad en de lagere, moderne stad dicht bij de spoorlijn vanuit Madrid. Van onderaf gezien lijken de Casas Colgantes (“Hangende Huizen”) van de oude stad te zijn opgehangen. De oude stad werd in 1996 aangewezen als UNESCO-werelderfgoed.
De hoogtepunten voor ons waren: de Plaza Mayor, e kathedraal, de Puente de San Pablo en de hangende huizen.
Alarcón
Alarcón is een klein dorp, een pareltje, prachtig gelegen op een rots in een bocht van de rivier de Júcar. Tijdens het gouden uur hebben we door het dorp gewandeld. Het licht was heel mooi. Het dorp heeft mooie straatjes en kerken met wonderschone deuren en portalen.
Het kasteel, waarin nu een parador is gevestigd is intact en is de blikvanger van het dorp. Om in het dorp te komen moet je door twee poorten van het kasteel, wat we heel bijzonder vonden.
Met de camper stonden we op een idyllisch pleintje midden in het dorp. Alarcón is een dorp dat we graag nog een keer bezoeken op onze reizen door Spanje.
We hebben een rondrit gemaakt door het park. Het park heeft een oppervlakte van 38,000 hectare. Het ligt langs de oostkust bij Almeria aan beide kanten van de kaap van Gata.
Het landschap is heel mooi. Bergachtig, een kust met steile kliffen, maar ook grote zandstranden. De dorpjes zijn helaas niet meer de romantische vissersdorpjes van weleer, maar toeristische dorpen zonder ziel.
De weg naar de vuurtoren van Cabo de Gata is spectaculair.
Rond het park maakt de hoeveelheid met wit plastic gemaakte kassen een nare indruk. Het ontsiert het landschap enorm. Van documentaires op TV weten we dat in deze kassen mensen worden uitgebuit om de rijke landen in de EU van goedkoop voedsel te voorzien. De EU weet dat dit gebeurt, maar doet er niks aan.
Lucainena de las Torres
Lucainena de las Siete Torres (Lucainena van de Zeven Torens). Een plaatsnaam van Iberische of Spaans-Romeinse oorsprong. Het is mogelijk dat hier de villa van de Romeinse aristocraat Lucainus stond. De naam “de las Torres” (van de torens) verwijst naar het kasteel dat Lucainena in de middeleeuwen verdedigde en omringde. Het was altijd een strategische plaats om de route landinwaarts door de bergen te verdedigen vanuit de kustgebieden.
We hebben een wandeling door het dorp gemaakt. Het is een lief dorp met een uniek romantisch pleintje. Een karakteristiek wit Andalusisch dorp met een mooie sfeer.
De naam betekent kleine meren, want er waren vroeger bronnen in de buurt van het dorp. De oorsprong is Spaans-Romeins, hoewel anderen denken dat de oorsprong Arabisch is. Er is een grote rijkdom aan archeologische overblijfselen in het gebied, een teken van nederzettingen uit andere tijden.
Een levendig dorp, zonder toeristen. We kwamen langs een werkplaats, waar een oude man bezig was met oud gereedschap. Hij was helemaal in z’n element tussen allerhande materialen en gereedschap. Aan de muren hing antiek gereedschap, waar hij heel trots op was. We hebben foto’s gemaakt. Altijd fijn om echte mensen te fotograferen.
Las Alpujarras
De regio van bergdorpen, bekend als Las Alpujarras, klampt zich vast aan de zuidelijke flanken van de Sierra Nevada, gespleten door diepe, beschutte valleien en kloven die naar de Middellandse Zee lopen. De Alpujarra, zoals het in de volksmond wordt genoemd, in het enkelvoud, is beroemd in heel Spanje vanwege zijn unieke mini-ecologie. De terrasvormige landbouwgronden worden voortdurend bewaterd door de smeltende sneeuw van bovenaf en vormen een oase van groen op grote hoogte die in schril contrast staat met de dorre uitlopers beneden.
Het culturele belang van de regio ligt in de ongeveer vijftig dorpen, die het laatste bolwerk waren van de Spaanse moslims, of Moren. Kort nadat de Castillianen Granada in 1492 hadden ingenomen, werden alle Moren van de stad gedwongen zich tot het christendom te bekeren. Degenen die weigerden, trokken de heuvels in en vestigden zich in dit afgelegen, ontoegankelijke gebied.
We hebben een rit door de bergen gemaakt en overnacht in Órgiva.
Zuheros wordt beschouwd als het meest karakteristieke dorp van het natuurpark Sierra Subbética en is een buitengewoon mooie locatie, waarvan de verschillende elementen perfect in elkaar overlopen: kalkstenen bergen, enorme olijfgaarden en witgekalkte huizen.
Het dorp zelf is bijzonder aantrekkelijk, gelegen aan de voet van de bergen met zijn schone, smalle straatjes omzoomd met huizen die traditie en geschiedenis uitstralen, allemaal bewaakt door een indrukwekkend kasteel Castillo Palacio de Zuheros, dat bovenop een rots staat.
Palma del Rio
Palma del Rio is een karakteristiek Andalusisch dorp. Witte huizen in mooi aangelegde straatjes. De moeite waard zijn:
- Nuestra Señora de la Asunción
- Saint Sebastian’s ziekenhuis
- Saint Francis’ kerk
- De Almohade muren
- Andalusia plein
Palma del Rio is een levendig stadje, niet bedorven door het toerisme.
Carmona
Gelegen in het midden van het land, te midden van een landschap van velden die worden gebruikt om granen te verbouwen, is het een van de belangrijkste toeristische bestemmingen van Spanje. In de stad vindt men vele interessante overblijfselen van alle beschavingen die een rol hebben gespeeld in de geschiedenis van de stad.
Van een afstand zijn er de Romeinse wallen, die een groot aantal interessante monumenten omsluiten, zoals de Romeinse necropolis, het Alcázares, de kerk van San Felipe, de kerk van Santa María, de Puerta de Sevilla, de Puerta de Córdoba, samen met vele andere civiele en religieuze gebouwen. Het is een werkelijk monumentale stad en een van de belangrijkste historische en culturele centra van Andalusië.
We hadden een super camperplek bij de Puerta de Córdoba, met zicht op de Puerta en over het dal.
Parque Nacional de Monfragüe
Door de samenvloeiing van de rivieren Tajo en Tiétar in de regio Cáceres is dit landschap van steeneiken, kurkbomen, gladde bergen en enorme rotsen ontstaan. Het park is ecologisch van groot belang vanwege de mediterrane flora en vooral vanwege de buitengewone fauna. Er leven een groot aantal beschermde dieren, zoals de monniksgieren, zwarte ooievaars en keizerarenden. Je kan ze gemakkelijk observeren, maar fotograferen blijft een moeilijke discipline.
Dit unieke nationale park in Extremadura is uitgegroeid tot een van de beste plekken in Spanje om vogels te spotten. Er leven meer dan 220 vogelsoorten, waarvan sommigen met uitsterven bedreigd. Dit maakt het een van de favoriete plekken voor ornithologen die in dit park een ideale plek hebben gevonden om relatief gemakkelijk enkele van deze soorten te zien.
Plasencia
Plasencia is een ommuurde marktstad in de provincie Cáceres, Extremadura. Plasencia, gelegen aan de oever van de rivier de Jerte, heeft een historische wijk die ontstond door de strategische ligging van de stad langs de Zilverroute, of Ruta de la Plata. Sinds de 15e eeuw begonnen de edelen van de regio naar Plasencia te verhuizen, wat het huidige uiterlijk bepaalde.
We hebben een fikse wandeling door Plasencia gemaakt. Eerst door het park, La Isla, daarna door de oude binnenstad. Oude muren, een enorme kathedraal, maar ook charmante pleinen en smalle straatjes. Plasencia is een historische stad, rijk aan cultuur, architectuur en geschiedenis.
Vanuit Plasencia zijn we via de gele weg langs het Embalse de Alcántara en door Garrovillas en Mata de Alcántara naar Alcántara gereden. Een mooie route met soms Bijbelse landschappen en veel dieren.
We bleven een paar nachten in Alcántara, een vertrouwde plek voor ons. We waren goede vrienden geworden met twee paarden, naast de camper plaats. We deelden onze appeltjes en hielden een praatje. Zie onze andere Spaanse reisverslagen.
Vanuit Alcántara hebben we een rit gemaakt door het Parque Natural del Tajo Internacional. Van Alcántara namen we de rode weg naar Membrio en vandaar namen we de gele weg naar Cedillo. Dorpjes die we passeerden: Cabajo, Santiago de Alcántara en Herrera de Alcántara. Onderweg zijn we een aantal keren langs de Taag gereden. Een spectaculaire route.
We hebben ook een dagtrip gemaakt naar Alburquerque. Een leuke stad om te bezoeken en zeker het kasteel, Castillo de la Luna, is een bezoek meer dan waard. Ook de omgeving is mooi. De uitgestrektheid, de leegte, de ruimte is indrukwekkend. In dit jaargetijde kleurde het landschap goudgeel.
We zijn twee dagen in Salamanca geweest. We hadden een mooie camperplek dichtbij de Puente Romana.
De stad kwam als een lawine op ons af. We werden volkomen overdonderd door de mega kerken en andere mega- gebouwen en monumenten. Het was enorm druk in de stad. De stad leeft en bruist, vooral aan het eind van de dag. De eerste dag hebben we de meest tijd doorgebracht op en nabij de Plaza Mayor. De Plaza Mayor vind ik een van de mooiste van Spanje.
Het monumentale gedeelte van Salamanca staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Dit ligt tussen de Romeinse brug en de Puerta de Zamora.
De tweede dag hebben we door de straten geslenterd van het historisch centrum, langs de vele monumentale panden en langs gebouwen van de universiteit. De meeste tijd hebben we doorgebracht in de Catedral Nueva en de Catedral Vieja. Het zijn enorme kolossale bouwwerken met een overdaad aan religieuze kunst en kitch. Maar het geheel is indrukwekkend.
Salamanca heeft indruk op ons gemaakt. Het is zeker een van de mooiste steden van Spanje.
Reisgidsen
- Spanje, een reisgids – Rik Zaal
- De Groene Reisgids Midden-Spanje van Michelin
- De Groene Reisgids Noord- Spanje van Michelin
- Extremadura – Pieter Jan van der Linden
- Camperreisgids Noord-Spanje van camperreisgids.nl
- Camperreisgids Zuid-Spanje van camperriesgids.nl
Comments are closed.
