Huilers aan de Westerschelde
Reportages
Huilers aan de Westerschelde
Ontmoetingen in de vroege ochtend met jonge zeehonden aan de Westerschelde in Zeeland
De locatie
Elke morgen wandelen wij met onze honden langs de Westerschelde. We wandelen meestal eerst een stuk langs een inlaag. Hier zijn het hele jaar door veel vogels te vinden, o.a. scholeksters, kieviten, tureluurs, ganzen, meeuwen, lepelaars en zelfs een verdwaalde flamingo. Er is ook een kudde Schotse Hooglanders en op de Zeedijk grazen vaak schapen. Op de terugweg wandelen we langs het water. Ook hier weer een verscheidenheid aan vogels. Aan de Westerschelde, niet bij de inlaag, zien we ook regelmatig de steenloper en de aalscholver.
Onze eerste ontmoeting
In het midden van de Westerschelde valt vaak een plaat droog en regelmatig ligt er een zeehond te rusten en/of te zonnen. Vorige week lag er pal langs de waterkant een zeehondenpup. Hij kon niet meer terug naar het water omdat bij eb de basalt blokken te hoog zijn en pas met hoog water zou de pup weer terug kunnen. Zou de zeehond op de drooggevallen plaat de moeder zijn? We hebben met de zeehonden opvang gebeld (via 141) en die kwamen na enige tijd kijken. De pup werd gewogen, hij woog 10.4 kilogram en er werd na overleg besloten om de pup 24 uur daar te laten en de volgende dag zou de pup opnieuw worden gewogen. Als de pup veel gewicht zou verliezen zou hij worden meegenomen naar de opvang. Er was een kans dat de moeder bij hoog water zich weer over de pup zou ontfermen.
Het was heel bijzonder om zo dicht bij dit prachtige jonge dier te zijn en te helpen met het wegen. Ik ging ‘s middags weer even kijken, het was inmiddels hoog water, en de pup was er niet meer, hopelijk herenigd met de moeder.
Onze tweede ontmoeting
Het bovenstaande speelde zich af op een vroege vrijdag morgen. Op de maandag erna vonden we, een stuk verder, weer een jonge zeehond. We lopen hier al jaren en dit was ons nog niet overkomen. We hebben contact opgenomen met dezelfde dame die er ook vrijdag was. Ze belde even later terug en vroeg of de pup een blauwe stip op z’n rug had. Die had ons vriendje. Het bleek dat er een jonge zeehond uit de zeehondenopvang in het water was teruggezet en dat het deze zeehond was. Later die dag is de pub weer opgehaald en teruggebracht naar de opvang.
Omdat we er zo nauw bij betrokken waren hebben we bijzondere foto’s kunnen maken en zelfs een korte video.
"Huiler", de film
Stills
Kenmerken van de gewone zeehond
Naam: Phoca vitulina
- afmetingen♂ max. 1.90 meter; ♀ max. 1.70 meter
- gewicht♂ max. 170 kilogram; ♀ max. 130 kilogram
- kleur grijs met donkere vlekken
- leeftijd tot 35 jaar
- voedsel vooral vis (ongeveer 4 tot 8 kilogram per dag)
- voortbeweging zwemmen en bobberen
- vijanden mens (verstoring, jacht, vervuiling en bijvangst in fuiken en visnetten)
- voortplanting geslachtsrijp: vanaf 2-5 jaar; draagtijd: 10-11 maanden; geboorteperiode: zomer (mei – juli
De algemene term voor een jonge zeehond is een zeehondenpup. De jonge zeehond wordt ook wel eens een huiler genoemd. Deze term is echter alleen correct als het jong eerst door zijn moeder is gezoogd en daarna op het strand of op het wad door zijn moeder aan zijn lot wordt overgelaten. Het woord huiler komt van het klagelijke geluid dat het jonge dier dan soms voortbrengt.
Links
Hieronder een link naar een website waar veel informatie te vinden is over zeehonden, die in Nederland en België voorkomen:
https://www.vleet.be/nl/zeehonden-algemeen
De VLEET is een Nederlandstalige online encyclopedie, bedoeld voor de zeeliefhebber die meer wil weten over de zee en kust in België en Nederland.
Comments are closed.
