Reisverslag – Epirus en Centraal Griekenland 2021

Reisverslag

Epirus en Centraal Griekenland 2021

We hadden ruimte in ons reisschema om na onze rondreis in de Pelopónnesos Epirus te bezoeken. Epirus bezoeken in de herfst stond al heel lang op onze verlanglijst. Deze tijd van het jaar is het er Indian Summer.

Fotoreportage

We hebben de foto’s van onze camperreizen samengevoegd en ingedeeld in regio’s. We krijgen op deze manier een completer beeld per regio. De foto’s van deze reis zijn te vinden in de series Epirus, Central Greece and Attica, en Western Greece. 

Deze series zijn te vinden in de Griekenland folder op SmugMug (klik om de link te activeren). Een selectie van onze foto’s uit deze fotoreportage:

Route

  • Limni Vougliameni – Porto Germeno – Galaxidi – Delphi – Arachova – Ósios Lucás – Itea – Galaxidi – Kato Vasiliki.
  • Kato Vasiliki – Amfilochia – Preveza – Koronnisía – Dodoni.
  • Dodoni – Vikos -Vikos Gorge – Kipi – Tsepelovo – Ioannina – Igoumenitsa

Op de kaart hieronder geven de oranje icons aan welke plaatsen we hebben bezocht en waar we onze foto’s hebben genomen.

Hoogtepunten

Porto Germeno

Een badplaats buiten het seizoen heeft, als het slecht weer is, iets triest. Het weer was ook niet goed toen wij er waren. Buien, met af en toe wat zon, met mooie foto luchten. Het fort maakte heel veel goed, vooral ook de twee kerkjes. 

Geschiedenis van het fort (Bron: American Hellenic News).

Het oude fort van Aigosthena, in Porto Germeno in West-Attica, gebouwd in de tweede helft van de 4e eeuw voor Christus, is een van de meest imposante oude militaire installaties in Griekenland. Het is nu uitgebreid en zorgvuldig gerestaureerd na de aardbeving die plaatsvond op de nabijgelegen Alkyonides-eilanden in de Golf van Korinthe in 1981. Gebouwd aan de voet van Mt. Cithaeron, strekken de stenen muren zich helemaal uit tot aan de zee bij de inham van Aigosthena, aan de oostkant van de Golf van Korinthe, op slechts 48 km van Athene.

Aigosthena was bij een oude Griekse versterkte havenstad Megaris, gelegen op 19 km ten noordwesten van de oude stad Megara, waartoe het behoorde. Het is ook de naam van het kustplaatsje aan de voet van de oude stadsmuren, ook wel bekend als Porto Germeno. De oude citadel is beroemd om het behoud van een aantal van de hoogste overgebleven torens uit de tijd van het oude Griekenland.

De kleine kerk van de Maagd Maria en St. Anne werd gebouwd op de ruïnes van de basiliek in de 11e eeuw. In de laat-Byzantijnse en post-Byzantijnse periode werd de akropolis in beslag genomen door een klooster, waarvan de ruïnes van monnikscellen bewaard zijn gebleven, samen met de kloosterkerk gewijd aan Sint-Joris.

Ósios Lucás

Op onze vroegere reizen in Griekenland of uitstapjes naar Galaxidi kwamen we vaak langs Ósios Lucás. Omdat de ligging zo mooi is, in het Griekse landschap met olijfbomen en het klooster zo bijzonder is bezoeken we het vaak.

Het historische eerbiedwaardige klooster van Ósios Loukas (Hosios Lukas) op de hellingen van de berg Elikonas werd in het begin van de 10e eeuw gesticht door de kluizenaar Sint Loukas, wiens relikwieën tot op de dag van vandaag in het klooster worden bewaard. Sint Loukas was eigenlijk een militaire heilige die de herovering van Kreta profeteerde.

De relikwieën zouden een heilige olie hebben vrijgegeven die genezende krachten had. Het belangrijkste heiligdom van het klooster is zijn graf tussen de twee aangrenzende kerken van het oude complex. De oudere kerk van Theotokos is de enige bekende op het vasteland van Griekenland die in de 10e eeuw is gebouwd en het oudste voorbeeld van de kruis-in-vierkant architectuur, vergelijkbaar met de stijl in Constantinopel. De aangrenzende grotere kathedraalachtige kerk dateert uit 1011, met de vroegst bestaande koepelvormige achthoekige constructie met 8 pieren rond de omtrek.

De interieurs werden in de oudheid verondersteld de meest weelderige te zijn, en hoewel er veel te zien is op het gebied van decoratie en verfraaiing, is er niet veel overgebleven van het origineel. Toch is Ósios Loukás een lust voor het oog, dat mystieke energie uitstraalt in een van nature serene omgeving. Tegenwoordig wordt dit religieuze complex beschouwd als een van de meest opvallende onder de monumenten van de Midden-Byzantijnse architectuur en staat het op de werelderfgoedlijst van UNESCO in Griekenland, naast de kloosters van Daphnion en Nea Moni.

Bron: Ecotourism Greece

Amvrakikós Golf

In de buurt van Koronissía ligt het Nationaal Park Amvrakikós Golf. Een ‘Wetland” met heel veel vogel en landschappelijk heel mooi. Lagunes met op de achtergrond de bergen. De 6 kilometer lange weg door de lagune naar Koronissía is bijzonder. We hebben reigers, aalscholvers, flamingo’s en zelfs pelikanen gezien. Onderweg bij een kleine haven met vrolijk gekleurde vissersbootjes waren een aantal mooie en lieve zwerfhonden. Ze waren blij met het voedsel dat onze honden met ze wilden delen. Als ruil mochten we wat portretfoto’s van ze maken.

Dodóni

Dodoni heeft één van de fraaiste amfitheaters van Griekenland. Een echte archeologische bezienswaardigheid van Epirus en niet ver van de stad Ioannina. Niet alleen het amfitheater kun je bezichtigen, maar ook de tempel van Zeus (Hiera Oikia), de Akropolis van Dodoni, de tempel van Dioni, de tempel van Themis, de tempel van Hercules en de tempel van Venus. Het amfitheater is een integraal onderdeel van de Dodoni archeologische site. Het amfitheater van Dodoni, aan de voet van de Tomaros berg, bood plaats aan 18.000 bezoekers.

Deze tijd van het jaar, was er een mooie sfeer door de herfstkleuren en de laag hangende bewolking. 

Zagori

Zagori (Grieks: Ζαγόρι) is een gebied in het Pindosgebergte in de regio Epirus in het noordwesten van Griekenland. Het gebied beslaat zo’n 1.000 vierkante kilometer en er bevinden zich 45 kenmerkende dorpen, die bekendstaan onder de naam Zagoria (ook wel Zagorochoria of Zagorohoria). De bevolkingsdichtheid bedraagt zo’n vijf inwoners per vierkante kilometer, vergeleken met 74 inwoners per vierkante kilometer voor heel Griekenland.

Toen we in Griekenland woonden hebben we de Zagori bezocht. Ook op onze camperreis in 2017 hebben we de Zagori bezocht. We waren toen wat te vroeg voor de herfstverkleuring. Nu waren we op het goede moment en hebben geprobeerd de prachtige herfstkleuren met onze camera’s te vangen. Dit is geen volledige rapportage van de Zagori, maar de foto’s van deze reis en van onze reis in 2017 geven een goed beeld van de schoonheid van dit unieke gebied. Ook hier komen we beslist weer terug.

De bruggen van Zagoria

In Zagoria (Zagori) zijn meer dan 40 bergdorpjes te vinden, die door middel van bergwegen met elkaar verbonden zijn. Echter zijn de meeste wegen pas aangelegd in de jaren ’50 van de vorige eeuw. Tot die tijd werd gebruik gemaakt van stenen boogbruggen en wandelpaadjes die de dorpen als een uitgebreid netwerk met elkaar verbonden. Meer dan 160 bruggen in Zagoria zijn bewaard gebleven en verkeren over het algemeen in zeer goede staat. De meeste stenen boogbruggen zijn gebouwd in de 17e en 18e eeuw om makkelijker van het ene naar het andere dorp te komen. In veel gevallen vervingen de stenen bruggen houten bruggen, die het boven het water toch zwaar te verduren hadden.  Bron: reislegende.nl

Deze reis hebben we de volgende bruggen bezocht:

  • Captain Bear Bridge
  • Geferi Kokkorou
  • Mylos Bridge
  • Lazaridi-Kontodimou Bridg

Vikos Gorge

Van de vele kloven in Zagori is de Vikoskloof de grootste en meest fotogenieke. Deze imposante kloof begint tussen de dorpen Monodendri en Koukouli en eindigt vlak bij het dorp Vikos. Ze vormt het hart van het Nationaal Park Vikos-Aoös en verzamelt het water van enkele kleine riviertjes die samen weer de Voidomatis vormen. De kloof is over miljoenen jaren uitgesleten door deze zijrivier van de Aoös.

De Vikoskloof is volgens het Guinness Book of Records de diepste kloof ter wereld.

Het is spectaculair om in dit gebied met de camper te rijden. Gelukkig zijn de afmetingen van onze bus bescheiden.  We hebben in Vikos overnacht, naast de St. Tryhon kerk. Een unieke plek. In Vikos is een uitzichtspunt over de kloof. Wij zij ook naar het Vikos balkon, in de buurt van Monodendri geweest, waar we wat gewandeld hebben en foto’s hebben gemaakt. Het is een magische plek. Als je op zo’n hoogte bent, aan de rand van deze enorme kloof, beneemt het je de adem. Ook hier kleurde de herfst het gebied in warme kleuren.

Het stenen woud, vlak voor het Vikos balkon, is ook een interessant gebied om doorheen te wandelen. Groepen stenen, die als kunstwerken in het landschap zijn gegroepeerd.

Tsepelevo

Één van de mooiste bergdorpjes in de Zagori. Mooie oude huizen en een dorpsplein met een wonderschone plataan. De plataan is een van onze lievelingsbomen. In Griekenland is er concurrentie van de olijfboom en de eucalyptus.

Váthia
Prev Reisverslag - Pelopónnesos 2021
Next Met de camper op pad
Agia Pelagia

Comments are closed.