Reisverslag – Zweden 2020

Reisverslag

Zweden

Reisverslag van onze camperreis in Zweden, die we maakten in augustus en september 2020.

Periode: 25 augustus 2020 – 18 september 2020. Afstand: 4.415 km

Als gevolg van Covid-19 konden we in 2020 maar één reis maken. We besloten om een “veilige” bestemming te kiezen. Het werd Zweden.

Fotoreportage

De foto’s van Fårö, Gotland en Öland staan op onze fotosite: Sweden . Hier treft u de foto’s aan van de Dodekalitten: Dodekalitten.

Route

Het reisdoel was het eiland Gotland in Zweden. De aanlooproute naar Zweden was: Zeeland – Erica in Drenthe – Aabenraa in Denemarken en door Denemarken over de prachtige bruggen:

  • De Storebælt Brug, die Funen met Sjælland verbindt
  • De Øresund Brug, de verbinding tussen Denemarken en Zweden.

 naar Zweden. Beide bruggen zijn meesterwerken.

De reis in Zweden begon in Skanör, waar ook onze eerste Zweedse overnachting was. We volgden de route langs de kust naar Oskarshamn, waar we de oversteek maakten naar Visby op Gotland. Op Gotland hebben we rondgetoerd en hebben ook een oversteek gemaakt naar het eiland Fårö. Na ons verblijf op Gotland zijn we een aantal dagen op Öland geweest. Op de terugweg van Öland naar Nederland hebben we een stop gemaakt bij Kragenæs om de Dodekalitten te bewonderen. Daarna met de boot van Rodby naar Puttgarden en door naar Zeeland.

Hoogtepunten van deze reis
Zuid – Zweden

Ales Stenar. Het Zweedse Stonehenge. Een graf in de vorm van een schip uit de Viking tijd. Men schat dat deze graven 1.400 jaar oud zijn. De rechtopstaande keien staan prachtig in het landschap met zicht op de ruim 30 meter lager gelegen zee. Ales Stenar ligt vlakbij het oude vissersdorpje Kåseberga, niet ver van Ystad, in het Zuid-Zweedse Skåne.

Op weg naar Oskarshamn, waar we de boot naar Gotland namen hebben we een tussenstop gemaakt in Haslö. Haslö ligt in de Karlskrona Archipel, welke bestaat uit 1.650 eilanden, scheren en rotsen. Het is hier goed toeven.

De voorlaatste stop op weg naar Gotland was Kristianopel. Het was vroeger een grenspost, toen dit gebied, Blekinge, nog bij Denemarken hoorde. Kristianopel is zeer geliefd bij de Zweden. Toen we er in de late namiddag waren was er een mooie sfeer door het late middag licht. We hebben door het dorpje gewandeld en langs de oude stadsmuur.

Gotland

Gotland is het grootste eiland in de Oostzee. Het meet 125 bij 55 km. Het is een uniek eiland, gelegen tussen Zweden en de Baltische staten. Het is uniek wat betreft geologie, natuur en cultuurgeschiedenis. De hoofdstad van het eiland is Visby. Wij namen de boot van Oscarshamn naar Visby. De oversteek duurt ongeveer 3,5 uur. Naar een eiland reizen met een boot is een hoogtepunt op zich. Het roept ook herinneringen op aan onze reizen in en naar Griekenland.

Op de eilanden Gotland, Fårö en Öland komen imposante rotsformaties voor die door weer en wind uit de kalksteenrotsen zijn gesleten. Deze formaties worden raukar genoemd.  Sommige raukar zijn prachtige door de natuur gevormde beeldhouwwerken en sommigen zijn beroemd en hebben namen. Ze spreken tot de verbeelding van heel veel mensen en zeker ook die van ons.

De eerste nacht vonden we een plek in Bläse, bij het Kalkbrukmuseum. Het museum is bijzonder. Waardevol industrieel erfgoed. Het museum vertelt over de geschiedenis van de kalksteen industrie op Gotland. De groeve en de ovens waren tot 1956 In bedrijf.  Het ligt prachtig aan het water. We stonden er drie nachten met onze camper. Het licht tijdens het gouden uur was elke avond magisch.

De Halls Fiskeläge (Hallshuk). Een fiskeläge heet in het Nederlands vissersdorp. Hallshuk ligt in de parochie van Hall op het noordelijkste puntje van Gotland langs de westelijke oever van Kappelshamnsviken. Op de buitenste punt ligt de machtige havenberg die steil naar beneden valt naar de zee. Onder de berg is de onbeschermde vissershaven met vissershutten op een steile dijk. Hallshuk was vroeger één van Gotlands meest winstgevende visplekken. Er werd op haring, kabeljauw en bot gevist en tot ver in de 20e eeuw ook op zalm. Tijdens de visseizoenen leefden de vissers  in vuurloodsen onder de klifrand. Hallshuk was een proefstation voor ongeveer 150 jaar en de vuurtoren was bemand voor 50 jaar. Het loodsstation en de vuurtoren waren belangrijk, wind en stroming zijn nog grillig en soms erg sterk.

Yvonne houdt ervan om langs het strand te banjeren op zoek naar fossielen. Bij Ireviken heeft ze een aantal mooie fossielen gevonden. Het is ook een mooie baai en zeer geliefd bij de surf tribe. Andere interessant plekken voor fossielen zijn Gothemhammer en Grogarnshuvud.

Bij het vissersdorp Lickerhamn is de hoogste raukar, een natuurlijke kalksteenpilaar, van Gotland. Jungfru is een rauk op Jungfruklint, een natuurpark dat de klif en een strand langs een 400 meter lange kustlijn met raukar beslaat. Rauk Jungfru is 11 meter hoog, met nog eens 14 meter naar de zeespiegel. Jungfru (of maagd) heeft waarschijnlijk haar naam gekregen door de gelijkenis van een vrouw die aan de rand van de klif staat, maar is tevens gekoppeld aan een dramatisch verhaal over “Likair the Wise ‘s dochter, verteld door John Nihlén in de saga’s.

Het openlucht museum in Bunge lijkt ons de moeite waard. Wij reizen buiten het seizoen, het museum was helaas gesloten. Yvonne mocht toch heel even naar binnen en heeft in korte tijd mooie foto’s gemaakt. Er staan bij de ingang twee heel mooie Gotlandse runestenen, die zijn op zich al een bezoek waard.

Bij St.Olofsholm, een schiereiland bij het dorp Hellvi aan de nooroostkust hebben we gewandeld. Er staat een oude kapel, op de plek waar in 1029 de Noorse koning Olof Haraldsson aan wal ging om het Christendom naar Gotland te brengen. Vroeger liepen ook pelgrims naar St.Olofsholm.

In de buurt van Ljugarn is een aardige oude fiskeläge, Vitvår. Hier is ook een mooi raukar gebied: de raukar van Folhammer. Wij hebben hier gewandeld en gefotografeerd.

Zeer de moeite waard is het natuurgebied bij Narsholmen. Het is een desolaat gebied, waar je heerlijk kunt wandelen. In het gebied staat de imposante Nårs Fyr. De vuurtoren, de zee en erom heen het desolate landschap. Alles in perfecte harmonie. Met het juiste licht maak je hier de mooiste foto’s.

Bij Hundlausar zagen we drie oude windmolens in een open veld staan. Het zijn mooie oude molens, die nog in de oorspronkelijke staat zijn. Het buitenwerk althans. De molens zijn vrij toegankelijk.

We bezochten de raukar bij Holmhaller en de fiskeläge precies op het juiste moment. Er waren buien in aantocht en de lucht werd dramatisch. Je hebt af en toe van die magische momenten, waar alles klopt. Dit was zo’n moment. Hoewel we steeds moesten schuilen voor de regen, genoten we van deze magische wereld.

Gotland wordt wel het eiland met de honderd kerken genoemd. We hebben er heel veel bezocht. We hebben veel foto’s in de kerken gemaakt. In de periode van 15 mei tot 15 september zijn de kerken opengesteld. We waren vaak met ons tweeën in de kerk. Zonder uitzondering zijn het prachtige kerken. Vaak met wand- en plafondschilderingen. Ook veel houtsnijwerk in de kerkbanken, in de preekstoelen, kruisen. De meeste kerken zijn gebouwd in de periode 1100 – 1350.

De Noorse site Gravgaver is een fantastische site waar veel kerken van Gotland worden beschreven en heeft kwalitatief goede foto’s van de interieurs van de kerken. Dit is de link:  https://www.gravgaver.no .

De laatste twee dagen op Gotland hebben we tussen de buien door stadswandelingen gemaakt in Visby. Visby is een mooie oude Hanzestad. Het staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. De 3,4 km lange stadsmuur rondom de oude binnenstad is indrukwekkend, mede ook door de imposante toegangspoorten. In Visby zijn meer dan 200 middeleeuwse gebouwen. Uniek zijn de ruïnes van de middeleeuwse kerken. Ons advies is: op gemak struinen door de stad. Trek er twee dagen voor uit.

Fårö

Fårö (“schapeneiland” of, volgens een alternatieve verklaring, “Eiland van de varende mensen”) ligt in de Oostzee, ten noordoosten van Gotland. Het wordt van Gotland gescheiden door een smalle zeestraat, de Fårösund. Fårö is 113 km² groot, iets kleiner dan Texel. Het heeft ongeveer 600 permanente inwoners. Het eiland is plat en heeft vele kleine meren. De grond bestaat grotendeels uit woeste grond en weidegrond. Aan de noordkust van het eiland bevinden zich de al eerder genoemde merkwaardige erosiestructuren, de raukar.

In Fårösund namen we de kleine veerboot van Gotland naar Fårö. De oversteek is gratis! De oversteek duurt ca. 10 minuten.

Bij de Fårö kyrka hebben we het graf bezocht van Ingmar en Ingrid Bergman. De bekende Zweedse filmregisseur had op Fårö een huis. Hij heeft er films gemaakt. Hij hield van het eiland. Het laatste jaar van zijn leven woonde Ingmar Bergman op het eiland en hij stierf op Fårö in 2007. Er is ook een klein museum vlakbij de kerk, het Bergmancenter.

In Langhammarsmaren liggen een aantal prachtige raukar. Nu terugkijkend vinden we deze formatie misschien wel de mooiste van deze reis. Deze groep heeft dan ook een cultstatus. Als je je fantasie laat gaan, dan haal je de mooiste sculpturen uit deze formatie.

Vlakbij Langhammarsmaren ligt een van de mooiste Fiskeläge van de Zweedse eilanden: de Helgumannen Fiskeläge.  De vissershuisjes zijn misschien niet zo bijzonder, maar de ligging en hoe de huisjes zijn gegroepeerd is werkelijk prachtig. Het lijkt of hier het einde van de wereld is. Met mooi licht kun je er een prachtige foto serie maken. Ingmar Bergman gebruikte deze locatie in zijn films.

Een van de mooiste raukar staat langs de kust van Gamla Hamn. De raukar lijkt op een hond die majestueus oprijst uit de zee. Deze raukar wordt ook wel koffiepot genoemd, maar voor ons is het echt een hond.

In het landschap staan ook heel oude schaapskooien, in het Zweeds “lambgift” en interessante oude boerderijen. We hebben er een aantal gefotografeerd.

Småland

Na Gotland hebben we voordat we naar Öland reden een tussenstop gemaakt in Vimmerby en het dorpje Sevedstorp. Dit gedeelte van Småland was inspiratie voor de boeken van Astrid Lindgren. De Pipi Langkous boeken en bv “De kinderen van Bolderburen”. Het is niet spectaculair, maar wel leuk om er te zijn.

Öland

Vorig jaar zijn we in Öland beland, omdat het weer in Noorwegen en ook noordelijker in Zweden heel slecht was. In Zuid-Zweden was het aangenamer. Dat was ons heel goed bevallen en we besloten daarom, ook dit jaar, een aantal dagen naar Öland te gaan.

We hebben een wandeling gemaakt bij Fort Gråborg. Landschappelijk ligt het heel mooi. Ooit was dit een belangrijke Vikingshandelspost. Het was ommuurd met een 640m lange stenen wal, die nog redelijk intact is. Ten noorden van het fort ligt de ruïne van de middeleeuwse St. Knutkapel.

Stora Alvaret is een gebied van grote natuurlijke schoonheid met een unieke ecologie. Dit kalkstenen plateau, een alvar genaamd, ligt in het zuidoosten van het eiland. Het is ontstaan uit de skeletresten van vele miljoenen prehistorische zeedieren zoals koraal. De kalksteen lag onder de zee tot de laatste grote ijstijd. De druk van het terugtrekkende ijs leidde tot de kalksteen. Het gebied is ongeveer 260 vierkante km en het beslaat een kwart van Öland.

We hebben met onze camper twee nachten bij Seby Läge gestaan. Het is een hele mooie plek en zeer populair bij vogelaars. Ik begrijp de passie van de vogelaars wel. De vogeltrek is spectaculair. Op deze plek kan je je urenlang verwonderen tussen de continue stroom van trekvogels. De vogelaars zijn een aparte tribe, zoals bv de surfer tribe .

Sandby Borg is ook zo’n mooie plek langs het water. Ook hier weer kalksteen plateaus die vaak heel mooi kleuren. Toen we er waren was het wat heiig. Er waren ook koeien die in het water waren.

Net als vorig jaar hebben we ook dit jaar weer een lange wandeling gemaakt in het Ottenby Natuurreservaat. Het is een favoriete plek voor ornithologen, vooral als in het najaar er duizenden migrerende vogels neerstrijken. In het gebied grazen veel schapen. We zagen ook een roedel herten, die zich in razend tempo verplaatsten.

Denemarken – de Dodekalitten

Wij verlieten Zweden via de prachtige Öresundbrug van Malmö naar Kopenhagen. De ontwerper van de brug is George Rothne. Het ingenieursbureau Arup tekende het constructief ontwerp. De lengte van de brug is 9000 meter en werd geopend op 1 juli 2000.

Op ons verlanglijstje van Denemarken stonden ook de Dodekalitten. Het is in het buitengebied van Kragenæs. Hier is een monument van de toekomst. Het is een kunstproject in wording van 12 menhirs, uitgehouwen uit graniet. Elke menhir is 7.9 meter hoog. Vanaf de stenen komt speciaal voor dit project gecomponeerde muziek. Het verhaal van de Dodekalitten gaat 7.500 jaar terug. Een natuurramp in de Bosporus die uiteindelijk leidde tot migratie van mensen, ook naar Lolland in Denemarken. Er wordt één sculptuur per jaar gemaakt. Thomas Kadziola is de beeldhouwer en de muziek is van Wayne Siegel. Het project ligt prachtig in het landschap, met altijd de zee als achtergrond.

Aanbevolen reisgidsen
  • Gotland, uitgegeven door Quelle & Meijer.Auteur: Andrea Rohde. Een must voor als je naar Gotland gaat.
  • Zweden, van uitgeverij Dominicus, een zeer nuttige gids geschreven door Tinto van Tuijl en Nienke Verhoog
  • Zweden zuid, uit de Ontdek Reisgidsen reeks van de ANWB.
  • Camperreisgids Noordkaap een uitgave van camperreisgids.nl. We hebben meerdere reisgidsen van deze uitgever. Staat vol met goede praktische tips, ook in zuid Zweden
The mountainroad from Aurlandsvangen to Laerdalsoyri
Prev Reisverslag - Scandinavië 2019
Next Reisverslag Zuid-Italië
via Benedetto Cairoli, Lecce

Comments are closed.