Reisverslag Zuid Italië

Reisverslag

Reisverslag Zuid Italië

Primavera in Salento

In 2015 zijn we ongeveer twee maanden in Lecce geweest. We huurden een appartement midden in de oude stad. Tijdens de weekeinden en de paasweek trokken we er op uit in Puglia, maar ook Basalicata. In 2017 hebben we, op reis met de camper naar Griekenland, Monopoli en Polignano a Mare bezocht. In 2015 was Lecce, een prachtige stad, onze uitvalsbasis.  s’ Avonds gingen we regelmatig uit eten en bijna elke avond en in de weekeinden maakten we wandelingen door de oude binnenstad. Hieronder treft u een beknopte beschrijving aan van de plaatsen die we hebben bezocht, allemaal aanraders om te bezoeken. Een uitgebreide fotorapportage hebben we gepubliceerd op SmugMug. Hieronder hebben we een aantal foto’s van de serie opgenomen als een lokkertje voor de fotorapportage.

Polignano a Mare
Torre Testa di Gallico
Gallipoli
Gallipoli
Gallipoli
Gallipoli
Otranto
Otranto
Otranto
Pisticci
Pisticci
Pisticci
Matera
Matera
Ceglie Messapica
Ceglie Messapica
Ceglie Messapica

Hoogtepunten

Lecce

Het Florence van het Zuiden. Wat een mooie stad! We hadden Lecce gekozen als uitvalsbasis, puur op ons gevoel. We hebben er geen spijt van gehad. Ons appartement was in de via Benedetto Cairoli, recht tegenover het Convitto Palmieri. Een echt stads appartement, op de derde verdieping, met een klein dakterras waar we uitzicht hadden op de achterkant van andere oude huizen. Op de katten die vanaf de daken naar ons keken. Op vrouwen die de was te drogen hingen. Lecce is een imposante stad, barok architectuur en gebouwen met schitterende façades. In de straten, op de pleinen, in de stegen is het levendig. Elke dag vers brood halen bij een kleine bakker bij het Teatro Romano. Elke morgen munten in de parkeermeter gooien om die dag te parkeren. s’Middags lunchen op het dakterras. s ’Avonds na het werk of thuis of in een trattoria wat eten en door de stad wandelen.  De sfeer in de stad verandert met het uur door het veranderende licht. Bezienswaardigheden te over: Castello de Carlo V, Piazza Sant’Oranzo, Basilica di Santa Croce, Teatro Romano, Piazza del Duomo, de Duomo.  We hadden bewust voor deze periode gekozen om ook Pasen in Zuid-Italië mee te maken. Venerdi Santo in Lecce was indrukwekkend met de processie door de stad.  We hebben een rapportage in zwart-wit gemaakt. Klik hier, svp. 

Ostuni

Ostuni is ook een bezoek waard. Net zoals alle stadjes en dorpen hier beschreven hebben de meesten een mooi historisch centrum (centro storico). Zo ook Ostuni. Het mooiste uitzicht op Ostuni is wanneer je vanuit het noorden komt. De witte stad is verspreid over drie heuvels met In het midden de donkere kathedraal met de gouden koepel.

Monopoli

Monopoli is een levendig stadje met een mooi historisch centrum. Het is heerlijk slenteren door de smalle steegjes maar vooral langs de oude haven, de Porto Vecchio en de stadsmuur is het bijzonder. In de late namiddag is het zeer levendig aan de Porto Vecchio, als de vissersboten zijn binnengevaren en de vissers hun vangst verkopen. 

Polignano a Mare

Een mooi schilderachtig stadje. De aantrekkingskracht komt vooral door de wit gesausde huizen van het oude centrum, die dicht opeengedrongen op een rots boven de turquoise zee prijken. Ook dit is een stadje om door heen te slenteren en te genieten van de Italiaanse sfeer.

Ceglie Messapica

 We hebben hier een aantal uren vertoefd. Een heel mooi oud centrum, met een gerestaureerd kasteel en de interessante, kolossale Chiesa Madre. Ceglie Messapica ligt in de Terra di Gastronomia. Een aanrader van een oud-collega van mij en hij is een kenner van de streek en de lokale gerechten, is restaurant Cibus. Als u van eten houdt of geïnteresseerd bent in verhalen uit deze streek, dan raad ik u aan om het boekje Lekkerissimo van Frans van Munster te kopen. Ik weet niet of het nog te koop is. Frans woont in de buurt van Ceglie Messapica en beschrijft z’n avonturen, maar ook de heerlijke streekgerechten. Een aardig filmpje over Frans: Fratello & Sorela.

Calimera

Na onze zes Griekse jaren zijn we geïnteresseerd in bijna alles wat met Griekse cultuur te maken heeft. We hadden gelezen dat er in het zuiden van Italië twee gemeenschappen zijn die hun oorsprong hebben die teruggaat naar de kolonisatie van deze gebieden door de Grieken. De oudere bewoners spreken Griko, een oud Grieks dialect. Calimera, iedereen weet wat dit betekent, ligt in een van deze gemeenschappen, de Grecia Salentina. Calimera is een aardig dorpje en voor ons interessant door de Griekse historie. Sternatia ligt ook in de Grecia Salentina. Het heeft karakteristieke oude straatjes. De moeite waard om door heen te slenteren.

Valle d’Itria and Alberrobello

De streek Valle d’Itria en met name Alberrobello zijn beroemd door de trulli (meervoud van trullo). Een trullo iseen bouwwerk dat typisch is voor de streek tussen Zuid-Italië, Brindisi en Taranto. Kenmerkend voor de trullo is het kegelvormige dak, soms versierd met christelijke of magische symbolen. Bij de bouw van de kalkstenen huizen wordt geen gebruik gemaakt van cement. We waren in deze streek in 2002 en toen was Alberrobello nog redelijk oorspronkelijk en was het stadje meer van de lokale bevolking. Maar ook hier heeft het massatoerisme z’n uitwerking. Toch blijft Alberrobello een aanrader en in de vallei staan prachtige oude trulli. Alberrobello is in 1996 opgenomen op de Werelderfgoedlijst van Unesco.

Matera

In 2002 bezochten we ook Matera voor de eerste keer. We woonden in Italië en we wilden het zuiden van Italië beter leren kennen.  Deze grottenstad maakte grote indruk op ons. Dat hier tot ca. 1950 twee derde van het aantal inwoners van de stad Matera had gewoond, was onvoorstelbaar. Er waren twee grotnederzettingen (Italiaans: sassi), Sasso Barisano en Sasso Caveoso. De mensen woonden hier in zeer kleine ruimtes met grote gezinnen. De omstandigheden waren erbarmelijk. De schrijver Carlo Levi zette zich na de 2eWereldoorlog in voor de verbetering van de levensomstandigheden en ca. 15.000 mensen kregen omstreeks 1952 andere huisvesting en niemand wilde er terugkeren.

Maar in 1975 gingen er weer wat jongeren in de sassi wonen en er werden initiatieven ontplooid om woningen, gebouwen en grotkerken op te knappen. Toen wij er in 2002 waren was de renovatie echt nog in een beginfase. Ook het toerisme was nog beperkt. In 1993 kwam Matera op de Werelderfgoedlijst van Unesco.

In 2015 bezochten we Matera weer en we wisten niet wat we zagen. Wat een werk was hier verricht. Heel veel huizen en gebouwen waren gerestaureerd. Maar er waren ook veel restaurants, hotels gevestigd om toeristen aan te trekken. Matera is nog steeds de moeite waard om te bezoeken. Het is een unieke stad. Wel veel klauteren, maar dat wordt beloond door de mooie doorkijkjes op de stad met haar unieke architectuur en de omgeving.

Pisticci

De stad ligt op een heuveltop hoog boven de rivier dalen van de Basento  en de Cavone  op 8 kilometer afstand van de Ionische Zee. Het staat bekend als de productielocatie van Amaro Lucano, een van de beroemdste Italiaanse likeuren.

Wij vinden het een prachtige witte stad. Het uitzicht vanaf deze hoge plek op de omgeving is heel mooi, maar ook in de stad heb je vaak een mooi uitzicht op de stad zelf. Pisticci is een echte aanrader.

Otranto

Otranto heeft een rijke historie. “Poort van de Orient” wordt het wel genoemd. De Via Appia liep tot aan Otranto, waardoor het vroeger een van de belangrijkste havens was aan de Adriatische zee. Otranto verdient een langer bezoek. De beste manier om het stadje te verkennen is een stadswandeling door het centro storico, wat door veel mensen als een waar juweel wordt ervaren. De kathedraal met een 800m2 vloermozaïek is uniek. De Basilica San Pietro is ook een parel en deze kerk heeft ook goed bewaarde fresco’s in Byzantijnse stijl.  Langs de kade is het ook goed wandelen. We maakten veel foto’s van een typisch Italiaanse trouwerij. Mooie portretjes. We hebben geprobeerd in contact te komen met het bruidspaar, maar het is ons helaas niet gelukt.

Gallipoli
We zijn twee keer in Gallipoli geweest in deze periode. De eerste keer met heel slecht weer, maar dat werd goed gemaakt door een gezellige lunch in een heel gezellige trattoria, waar het goed toeven was tijdens de buien. De tweede keer was het prachtig weer. De naam Gallipoli betekent in het Grieks: de mooie stad. En dat is het. Het is een levendige stad. Je komt je ogen te kort. Bij binnenkomst van de oude stad is een kleine zeer bedrijvige vismarkt bij het kasteel. De vis en schaaldieren liggen mooi uitgestald. De vissers zijn druk met het schoonmaken van de vis en het aanprijzen ervan. We waren op zondag in Gallipoli en langs het water waren overal vissers bezig hun netten te boeten. Altijd in voor een praatje. Wij houden sowieso van vissersplaatsen, Gallipoli komt wel hoog op onze lijst.
 
Nardo
Nardo is na Lecce de belangrijkste barokstad van Puglia. Interessant is het driehoekige plein Piazza Antonio Salandra. Mooie gebouwen aan het plein en een interessante zuil in het midden. De Kathedraal Santa Maria Assunta is zeker de moeite waard. Ook weer een stadje om doorheen te struinen. Met de camera natuurlijk!
 
Torens en olijfbomen

Nog wat aanvullende tips. Langs verschillende stranden staan overblijfselen van oude torens. We hebben er verschillende bezocht. De volgende vonden we heel bijzonder:

  • Torre Squilace
  • Torre San Isodoro
  • Torre Uluzzi

En natuurlijk, door het landschap rijdend, niet vergeten om af en toe te stoppen bij karakteristieke oude olijfbomen

We hebben een fotoboek samengesteld van ons verblijf in Salento. We zijn er best trots op. Helaas is het zo duur om het te maken, dat het geen zin heeft het te verkopen. Niemand wil zo’n hoge prijs betalen. De cover van het boek:

Holms Fiskeläge
Prev Reisverslag - Zweden 2020
Next Reisverslag - Kythira 2021
Agia Marina sti Nerou

Comments are closed.